[Gr. pneumonia, longontsteking], v., een vorm van longontsteking.
Bronchopneumonie, een haardvormige longontsteking begint meestal in de eindvertakkingen (bronchioli) van de luchtpijp. Deze raken verstopt door slijm en etter, waarna de ontsteking overgrijpt op de omringende longblaasjes. De rest van de longen is normaal luchthoudend. Bij volwassenen is bronchopneumonie haast altijd een secundaire ziekte, die optreedt als complicatie bij zwaar zieke, immobiele, comateuze patiënten en oude mensen met een infectie van de hogere luchtwegen. Op de kinderleeftijd is bronchopneumonie de meest voorkomende vorm van longontsteking. Deze ziekte is vrij slecht te beïnvloeden door antibiotica.