o. (-s),
1. cijfer van een breuk;
2. (in de zetterij) het cijfer onder of boven de regel .
De typografie kent verschillende soorten breukcijfers. Voor eenvoudig werk met de meest voorkomende breuken, b.v. beursberichten, worden ééndelige breukcijfers gebruikt, waarin weer twee soorten bestaan. Voor mathematisch werk gebruikt men meerdelige breukcijfers, die gewoonlijk bestaan uit superieur ('), Duitse komma (/) en inferieur (2), soms wordt de voorkeur gegeven aan breuken met een horizontaal lijntje: superieur en inferieur . Meerdelige breukcijfers hebben het voordeel dat men elke gewenste combinatie kan maken.
