v., het economische verschijnsel dat takken van bedrijf en handel niet meer scherp tegenover elkaar afgebakend of af te bakenen zijn. Branchevervaging, in feite parallellisatie, vindt na 1960 steeds meer plaats, m.n. in de distributiesector en in het bankwezen.
Het is een van de belangrijkste kenmerken in de Westeuropese distributierevolutie van produktieverwante groepering van assortimenten naar meer aankoopverwante. De toenemende koopkracht en het gebruik van auto’s hebben dit in de hand gewerkt.
Zodoende is men het grote supermarktbedrijf of het winkelcentrum met parkeergelegenheid gaan prefereren boven het aflopen van diverse gespecialiseerde winkels.Ook in het bankwezen is sedert het midden van de jaren zestig belangrijke branchevervaging opgetreden. De algemene banken zijn in belangrijke mate als concurrent van de traditionele spaarinstellingen termijndeposito’s en spaargelden gaan aantrekken, m.n. door het bieden van relatief hoge rentevergoedingen. Vooral de grotere algemene spaarbanken, op hun traditionele werkterrein bedreigd, zijn zich meer tot algemene bankinstellingen gaan ontwikkelen door cliënten-spaarders diensten in het betalingsverkeer te verlenen. De spaarbanken verloren dientengevolge iets van hun karakter als secundaire bank en kregen trekken van primaire banken. Tot de verdere activiteiten waarop de banken zich zijn gaan richten behoren o.a. de verlening van hypothecaire leningen, de verkoop van georganiseerde reizen, verzekeringen enz.
