Ulrich, bentnaam: Der arme Mann im Toggenburg, Zwitsers schrijver, *22.12.1735 Nabis im Toggenburg, †11.9.1798 Wattwil (Sankt Gallen); zoon van een kolenbrander. In 1756 werd hij door de Pruisen geronseld voor deelname aan de Zevenjarige Oorlog (zijn verslag van de slag bij Lobositz inspireerde Peter Hacks tot een geslaagd toneelstuk).
Na zijn desertie uit het leger werd Bräker lid van verscheidene litteraire verenigingen. In ongewoon plastische taal schreef hij zijn autobiografische Lebensgeschichte des armen Mannes im Tockenburg (3 dln. 1788-89), waarin hij de nood en de wanhoop van de onderste lagen van de bevolking gestalte gaf en het onmenselijke karakter van het Pruisische militarisme aan de kaak stelde.
Hij schreef ook een studie over Shakespeare: Etwas über William Shakespeares Schauspiele von einem armen ungelehrten Weltbürger der das Glück genoss, ihn zu lesen (1780, uitgave door W.Muschg, 1942). In zijn dagboeken, Sämtliche Schriften (2 dln. 1789-92), schreef hij vaak in het dialect van zijn geboortestreek.
LITT.F. Ernst, Um U. Bräker (1946); H. Mayer, Der arme Mann im Tockenburg (1959).
