[Fr., bohème-tzigane, zigeuner, Bohemen], m. (-s), iemand (meestal kunstenaar of intellectueel) die bewust een ongeregeld, onburgerlijk, vaak onmaatschappelijk leven leidt.
De bohémien wil met zijn manier van leven aantonen dat hij boven vooroordelen verheven is. Als prototype van de bohé;mien in de litteratuur geldt François Villon. Na de Tweede Wereldoorlog leefden in het existentialistische milieu van het Parijse Saint-Germain-des-Prés bohémiens; zij werden ook aangetroffen in het Vondelpark te Amsterdam en in communes.
