(Nikolaj Ivanovitsj)Russisch ideoloog, *27.9.1888 Moskou, ♱ (gefusilleerd) 15.3.1938 Moskou. Boecharin nam deel aan de revolutie van 1905, werd in 1906 bolsjewiek, week in 1910 uit naar het buitenland, maar keerde in 1917 naar Rusland terug en leidde samen met Radek de extremistische oppositie tegen de Vrede van Brest-Litovsk.
In de jaren twintig van de 20e eeuw evolueerde Boecharin in gematigde richting, zodat hij de voornaamste theoreticus van de bolsjewistische rechtervleugel werd.Boecharin steunde Stalin tegen Trotski en leidde van 1926—28 de Komintern. Het eerste vijfjarenplan bracht hem in de oppositie. Wel onderwierp hij zich daarna weer aan Stalin en werd hij redacteur van de Isvestija, maar in 1938 werd hij op grond van talloze fantastische beschuldigingen ter dood veroordeeld.
Werken: Ökonomik der Transformationsperiode (1920), A.B.C. des Kommunismus (co-auteur Preobrazjenski; 1920), Die Theorie des historischen Materialismus (1921), Der Imperialismus und die Akkumulation des Kapitals (1929). Litt. P.
Knirsch, Die ökonomischen Anschauungen N.I. Boecharins (1959); G. Katkov, The trial of Bukharin (1969); U.
Stehr, Vom Kapitalismus zum Kommunismus (1973); S.C. Cohen, Bukharin and the bolshevik revolution (1974).
