Pruisisch opperofficier, *16.12.1742 Rostock, †12.9.1819 Krieblowitz (Silezië). Von Blücher, sinds 1756 in Zweedse dienst, vocht tegen Pruisen, werd gevangen en ging in Pruisische dienst over, maar
nam in 1770 ontslag na onenigheid met Frederik II. Hersteld in 1787, werd Von Blücher in 1801 luitenantgeneraal.
In 1806 moest hij bij Ratkau voor de Fransen capituleren. In 1806 werd Von Blücher, fel antiFrans en vurig patriot, op aandrang van Napoleon ontslagen. Bij hervatting van de strijd (1813) commandeerde hij de Pruisische troepen, daarna het ten dele uit Russen bestaande zgn.
Silezische leger, waarmee hij de Fransen bij de Katzbach versloeg (aug.). Begin 1814 leed Von Blücher, nu maarschalk, tegenslagen in Frankrijk, maar na zijn intocht in Parijs werd hij tot prins van Wahlstatt verheven. Na Napoleons terugkeer van Elba werd Von Blüchers korps verslagen bij Ligny, maar hij kon bij Waterloo (dank zij zijn stafchef Gneisenau) beslissend ingrijpen.
Daarna trok Von Blücher zich op zijn landgoed terug.LITT. W. Görlitz, Fürst Blücher von Wahlstatt (1940); H. Müller (red.), Blücher (1953); R. Margerit, Waterloo (1964).
