dorp in het vm. Hohenzollern aan de Boven-Donau.
In 1863 schonk de prinses-douairière K.von Hohenzollern een in 1077 gesticht klooster aan de benedictijnen Maurus en Placidus Wolter, die het benedictijnse kloosterleven in Duitsland wilden herstellen.In 1868 werd de priorij verheven tot abdij, gewijd aan de H.Martinus. In 1884 werd zij als aartsabdij het moederhuis van de Congregatie van Beuron, waarbij thans 9 kloosters zijn aangesloten. Aan de uit de 17e eeuw daterende kerk is een bedevaartskapel verbonden, waarin een piëta, die vele pelgrims trekt. In Beuron streeft men, naar het voorbeeld van dom Guéranger uit Solesmes, naar vernieuwing van het kloosterleven en bewuste beleving van de liturgie.
Belangrijke uitgaven zijn Texte und Arbeiten (1917—) en Benediktinische Monatschrift (1919-). In 1945 kreeg de abdij opdracht tot een kritische uitgave van de Vetus Latina. Beuron heeft een eigen uitgeverij en kunstdrukkerij.
Litt. K.T.Zingeler, Geschichte des Klosters Beuron im Donautale (1890); H.S.Mayer, Benediktinisches Ordensrecht in der Beuroner Kongregation (4 dln. 1929—36); U. Engelmann, Beuron (1957).
