Andrej, pseud. van Boris Nikolajevitsj Boegajev, Russisch schrijver, *27.10.1880 Moskou, †7.1.1934 Moskou. Van 1904-09 werkte hij aan het tijdschrift Vesy.
Bely was een van de hoofdfiguren van het Russisch symbolisme. Vóór 1905 richtte Bely zich op V. Solovjov. Hij schreef toen zijn bundel Goud in lazuur (1904).Later kwam Bely onder invloed van Rudolf ySteiner en verlegde hij het accent naar het proza. Zijn romans De zilveren duif (1909), Petersburg (1913) en Kotik Letajev (1917) zijn vol antroposofische gedachten. In de revolutie zag hij het antwoord op zijn heilsverwachtingen (Christus is verrezen, 1918). Teleurgesteld emigreerde hij in 1922, doch keerde in 1923 terug. Zijn proza- en verstechniek zijn van grote invloed ge' weest op de moderne Russische Litteratuur. Werken: Goud in lazuur (1904), De zilveren duif (1909), Petersburg (1913), Kotik Letajev (1917), Christus is verrezen (1918) en Herinneringen aan A.Blok (1923).
Litt. Maslenikov, The frenzied poets (1952); K. Momculskij, Andrej Bély (1955); A.Honig, Andrej Bélyi's Romane, Stil und Gestalt (1965); L.Hindley, Die Neologismen Andrej Bély's (1966).
