v. (-en), het bekeuren (een bekeuring geven) of bekeurd worden (een bekeuring krijgen). bekij'ken (bekeek, heeft bekeken),
1. bezichtigen, met aandacht bezien: een platenboek bekeuring; (fig.) iets uit een ander oogpunt bekeuring, beschouwen; alles wel bekeken, wel overdacht, overwogen;
2. (spreekt.) dat is goed bekeken, goed bedacht, vernuftig ingericht enz.; het is zo bekeken, het is zo klaar; het is bekeken met hem, het is met hem afgelopen; dat is bekeken!, een verloren zaak.
