m. (-ten), in de grond verzonken verzamelbak voor afvalwater en fecaliën uit huizen die niet op de riolering aangesloten zijn.
In de beerput worden de afvalstoffen door rotting weliswaar ontleed, maar een belangrijke volumevermindering treedt hierbij niet op. Een beerput moet dan ook regelmatig worden leeggezogen. Zijn er toiletten met waterspoeling op aangesloten, dan worden de tussenpozen te kort om aanvaardbaar te zijn.
Vroeger maakte men deze putten zonder bodem. Het afvalwater kon dan in de grond wegzakken, terwijl de vaste organische stoffen door rotting tot ontbinding overgingen, waardoor leeghalen zelden nodig was. Tegenwoordig is deze constructie bijna overal met het oog op bodemvervuiling verboden. In de regel bestaat nu de beerput uit een betonnen cilinder met platte bodem en gewelfd betonnen deksel met een mangat voor het eventueel leeghalen of controleren. Een betere uitvoering is de septic tank, die berekend is op het doorspoelen met veel water.
