[Middelned. belewitte, verwant met Du. Bilwisz, demonische verschijning], v./m., veelal oude aanduiding voor spookverschijnselen, witte wieven, later plaatselijk ook heksen.
Het begrip is overgegaan op zieners van toekomstige gebeurtenissen (die met de helm geboren zijn of het tweede gezicht bezitten). Het woord heeft zich sinds de 12e eeuw vanuit Oost-Duitsland naar het westen verbreid en is waarschijnlijk van Slavische oorsprong.
