Ned. filosoof, *2.11.1920 Minnertsga. Bakker studeerde klassieke talen en theologie aan de universiteiten van Leiden, Amsterdam en Utrecht.
In 1954 promoveerde hij in de theologie op een proefschrift over Carl Gustav Carus. Van 1954—62 was hij leraar klassieke talen te Utrecht.Sinds 1963 is hij werkzaam aan de universiteit van Groningen, waar hij in 1965 werd benoemd tot hoogleraar filosofie. Zijn publikaties hebben de Griekse en Latijnse filosofie, de fenomenologie, existentiefilosofie en het Franse structuralisme tot onderwerp. Werken: Lot en daad, geluk en rede in het Griekse denken (1957, 2e dr. 1969), De mondige mens tussen goed en kwaad (samen met J.de Graaf, 1961), De geschiedenis van het fenomenologisch denken (1964, 4e dr. 1974), Noodzakelijke samenwerking (1965), Merleau-Ponty (1965), Albert Camus (1966), Kerngedachten van Merleau-Ponty (1969) , Het anonieme denken, Foucault en het structuralisme (1973), Merleau-Ponty, de filosoof van het niet-wetend weten (1975).
