Ingeborg, Oostenrijks schrijfster, *25.6.1926 Klagenfurt, ♱ 17.10.1973 Rome. Bachmann promoveerde in 1950 in de filosofie; in 1960 werd zij docente poëtiek te Frankfort.
Zij was een modern dichteres die sterk intellectueel-abstract filosofisch werk schreef. Dit is meestal in vrij ritme geschreven en wordt gekenmerkt door pregnantie en sterk beeldende kracht.Zij ging uit van de existentiefilosofie van Heidegger en drukte in haar gehele werk de overtuiging uit, dat de mensheid voor de ondergang staat. Bachmann schreef ook libretti voor werken van de componist H.W.Henze. Na een lange onderbreking van haar litteraire activiteiten verscheen in 1971 de roman Malina, waarin wederom het thema van de vader-dochter-relatie wordt opgenomen. In lyrische taal smelten beiden in de figuur Malina samen. In haar laatste verhalenbundel Simultan (1972) geeft Bachmann op een onvrijwillig komische en damesbladachtige manier een beeld van de moderne emancipatorische vrouw anno 1970. Werken: dichtbundels: Die gestundete Zeit (1953), Anrufung des grossen Bären (1956); hoorspelen: Zikaden (1955), Der gute Gott von Manhattan (1958); proza: Das dreissigste Jahr (1961; verhalen), Gedichte, Erzählungen, Essays (1964)\Ein Ort für Zufälle (1965); Malina (1971); Simultan (1972).
LITT. I.Bachmann, Ein biogr.-bibliogr. Abriss (1962); J.Kaiser e.a., I.Bachmann, Eine Einführung (1963); H.L.Arnold, I.Bachmann (1965).
