[Fr. aube, morgenstond], v. (-s), een muziekuitvoering in de vroege morgen ter viering van een feestelijke gebeurtenis.
Bij de troubadours en de trouvères is de alba, resp. aube eerder een vermaningslied van een jonge dienaar aan zijn meester die, terwijl de dag reeds aangebroken is, bij zijn geliefde blijft. In de 17e en 18e eeuw is de aubade een muzikale ochtendhuldiging, tegenover de avondlijke serenade. In de 19e eeuw ontstond de aubade vooral als karakterstuk, b.v. Aubade en allegretto voor strijkers en blazers van E. Lalo, Aubade voor piano en 18 instrumenten van F.Poulenc en Alborada del grazioso uit de Miroirs van M. Ravel.
