[Gr. apo, weg, gamos, huwelijk], v., (bij de zgn. hogere planten) de ontwikkeling van een nieuwe plant zonder voorafgaande versmelting van twee geslachtscellen, dus niet uit een bevruchte eicel.
Apogamie kan optreden als het normaal gevormde embryo aborteert, maar ook naast de vorming van een normaal of een parthenogenetisch embryo; het zaad is dan polyembryonaal (b.v. bij citrus). zie apomixis.
