aeon - ae'on [Gr. aioon, tijdperk, wereldperiode; Lat.: aevum, Ned.: eeuw], o., (aeo'nen), een onafzienbare tijdruimte, eeuwigheid (vrijwel alleen in het mv. gebruikt).
In de religie van het hellenisme is de aeon de hypostase van ‘tijd’ en ‘eeuwigheid’, onder invloed van Perzische opvattingen over Zervan (= de tijd, de eeuwigheid). In het NT vindt men twee aeonen in de geschiedenis, de tegenwoordige en de toekomende; de grens wordt gesteld bij Christus’ tweede komst, somtijds ook bij de eerste. Volgens de gnostici is aeon het oorspronkelijke goddelijke wezen, waaruit de geestelijke wezens, aeonen, zijn voortgevloeid, die de verschillende aspecten van de godheid ontvouwen in afdalende reeks.
