Ned. planoloog en demograaf, *9.11.1913 Utrecht, +9.5.1974 Naarden. Steigenga studeerde sociale geografie te Utrecht.
Zijn belangstelling ging vooral uit naar de regionale verschijnselen in de structuur van de samenleving, welke belangstelling o.a. bleek in zijn in 1939 verschenen proefschrift over de agrarische werkgelegenheid en Piet SteenkamP werkloosheid, en zijn latere studies over ontvolkingsverschijnselen op het platteland en de Ned. probleemgebieden. Hij hield zich verder bezig met het bevolkingsvraagstuk, de spreiding van de industrie, de urbanisatie en de theoretische grondslag van de ruimtelijke ordening. Hij was o.a. werkzaam als adviseur bij de vroegere International Refugee Organization en bij de technische hulpverlening van de VN in Nigeria. In 1962 werd hij benoemd tot hoogleraar in de planologie en de demografie aan de Universiteit van Amsterdam. Het Planologisch en Demografisch Instituut van deze universiteit werd door hem opgericht. De officiële instelling in 1973 van een hoofdstudierichting planologie aan de Katholieke Universiteit van Nijmegen en aan de Universiteit van Amsterdam kan worden gezien als de bekroning van zijn werk. Werk: Moderne planologie (1964).
