(Patriotic Front) (PF), samenwerkingsverband tussen twee bevrijdingsbewegingen in Rhodesië, de ZAPU (Zimbabwe African Peoples Union) en de ZANU (Zimbabwe African National Union). Het PF werd opgericht op 8.10.1976 aan de vooravond van de conferentie in Genève tussen de regering-Smith en delegaties van organisaties van de zwarte bevolking onder voorzitterschap van GrootBrittannië.
Op deze conferentie traden de ZAPUleider Nkomo en de z A N U -leider Mugabe voor het eerst gezamenlijk op. Doelstelling van het PF was de omverwerping van het blanke minderheidsregime in Rhodesië, de vestiging van een nationale democratische onafhankelijke staat (Zimbabwe) en de opbouw van een sociaal-economisch systeem zonder uitbuiting van de een door de ander. Als belangrijkste middel voor de bevrijding werd de gewapende strijd aangemerkt. Beide organisaties zouden de eigen identiteit voorlopig behouden. Er werd een programma opgesteld voor een geleidelijke ontwikkeling naar één organisatie. Voor deze weg werd gekozen nadat in 1974 eerdere pogingen het verzet te bundelen waren mislukt. Wel waren in 1975 de guerrillalegers van ZAPU enzANU gebundeld in de ZIPA (Zimbabwe People Army), maar de beide legers waren gescheiden blijven opereren vanuit Mozambique (ZANU) en Zambia (ZAPU).Op de VN-conferentie inzake Namibië en Rhodesië in mei 1977 in Mozambique verklaarde Mugabe dat de strijd van het PF geen rassenstrijd was tegen de blanken, maar een strijd tegen het systeem van uitbuitingen rassendiscriminatie. Medio 1977 werd het PF door de organisatie van Afrikaanse staten (OAE) erkend als de enige effectieve bevrijdingsbeweging van Zimbabwe en als legitieme vertegenwoordiger van het volk van Zimbabwe.
De militaire acties van het PF namen sterk toe. In heel Rhodesië werden aanslagen gepleegd. Grote delen van het platteland waren aan het gezag van het Smith-regime onttrokken. Begin 1978 kantte het PF zich fel tegen een zgn. interne regeling, waarbij Smith enkele gematigde zwarte leiders in zijn regering opnam buiten het p F om. In het kader van deze ‘interne regeling' legaliseerde Smith in april 1978 de ondergrondse binnenlandse afdelingen van ZANU en ZAPU en beloofde hij guerrillastrijders die zich overgaven clementie. Medio sept., gedwongen door de toenemende strijd in het land, kondigde Smith voor bepaalde gebieden een gedeeltelijke staat van beleg af en verbood hij opnieuw de ZANU en ZAPU. Honderden ZAPU-aanhangers werden gearresteerd.
In okt. 1979 begon in Londen de vier-partijenconferentie waaraan werd deelgenomen door Muzorewa, Nkomo, Mugabe en de Britse regering. Nkomo en Mugabe konden het zich niet veroorloven de conferentie te laten mislukken. In dat geval zou de Britse regering niets meer in de weg staan bilateraal een overeenkomst te sluiten met Muzorewa, terwijl het PF heel moeilijk de oorlog kon voortzetten, omdat ook de zgn. Frontlijnstaten de oorlog wensten te beëindigen. Het PF deed zijn eerste concessie door in te stemmen met de bepaling dat 20 % van de zetels in het nieuwe parlement gereserveerd zouden worden voor de blanke minderheid. Nadat Muzorewa de Britse GW voor Zimbabwe-Rhodesië had aanvaard, bleef het PF ernstige bezwaren maken tegen een aantal onderdelen, zoals de gevoelige kwestie van de landeigendom waarbij het nieuwe Zimbabwe verplicht werd tot volledige schadevergoeding aan blanke landeigenaren in geval van onteigening en landhervorming. Na langdurige onderhandelingen moest het PF op 15.11.1979 het Britse voorstel erkennen. → Zimbabwe, POLITIEK.
