brilleglas waarbij de bovenste helft de juiste sterkte heeft voor scherp zien in de verte, en de onderste helft (het dichtbij-gedeelte), vanaf de (onzichtbare) overgangslijn naar beneden toe, een continu aangroeiende sterkte heeft. Het dichtbij-gedeelte van een multifocaal brilleglas biedt dientengevolge voor een continue reeks van afstanden de optimale lenssterkte.
Wel is het daarbij nodig het hoofd in die stand te neigen dat de ogen door het juiste plekje van de glazen kijken; maar na een gewenningsperiode verloopt deze ‘zoekbeweging’ geheel automatisch. Deze bewegingen zijn niet nodig bij gewone dubbelfocus brilleglazen, maar het dichtbij-gedeelte hiervan biedt slechts voor één bepaalde afstand de optimale lenssterkte. Multifocale glazen worden gemaakt van glas of van kunststof (een allyl-polymeer; géén plexiglas, dat moeilijk verwerkbaar is en bovendien kan splinteren). Het optisch effect van deze brilleglazen wordt bereikt door de oppervlakken van de dichtbij-gedeelten een zeer bijzonder krommingsverloop te geven. De ontwikkeling van dit type glazen is nog niet afgesloten; men tracht met nieuw berekende krommingen de vertekeningen aan de uiterste randen nog verder te verkleinen (wegens deze tekortkoming kunnen multifocale brilleglazen ook beter niet zo'n grote diameter hebben),
