Frans politicus, *7.3.1915 Parijs. Chaban-Delmas heette eigenlijk Jacques Delmas, maar na de Tweede Wereldoorlog voegde hij zijn schuilnaam uit het verzet, Chaban, aan zijn officiële achternaam toe.
In 1944 werd hij door C.de Gaulle benoemd tot brigadegeneraal en verbindingsofficier tussen de Geallieerden, het verzet en de voorlopige regering in Algerije. In 1945-46 was hij secretaris-generaal van het Ministerie van Informatie, in 1946 werd hij parlementslid voor de radicale partij van De Gaulle, de Rasssemblement du Peuple Français. In 1947 werd Chaban-Delmas burgemeester van Bordeaux. Van 1954-58 bekleedde hij diverse ministersposten, o.a. op Defensie (1957-58). In 1958 kwam hij als kandidaat van de gaullistische Union pour la Nouvelle République weer in het parlement en werd hij tegen de wil van De Gaulle tot voorzitter van de Assemblée Nationale gekozen. Na het aftreden van De Gaulle in april 1969 werd hij premier onder president G.Pompidou.
In juli 1972 trad hij af onder druk van Pompidou, naar aanleiding van geruchten over belastingfraude. In febr. 1973 werd hij weer tot volksvertegenwoordiger gekozen. Chaban-Delmas was kandidaat voor de presidentsverkiezingen van 1974, maar hij behaalde in de eerste stemronde slechts 15,5 % van de stemmen. In 1978 werd hij tot voorzitter van de Nationale Vergadering gekozen.
