Frans filosoof, *1925 Parijs. Deleuze was docent en sinds 1964 hoogleraar te Lyon; in 1970 werd hij hoogleraar te Parijs.
Met Foucault e.a. introduceerde hij een nieuw filosoferen (ook differentie genoemd), dat de codes kritiseert waarop de maatschappij functioneert. Onder die codes vallen b.v. ook de gangbare theorieën van Marx en Freud. Dit ‘decoderen’ van de maatschappij komt neer op een zoeken naar nieuwe wegen voor een sociaal revolutionair streven (‘micropolitiek van het verlangen’). Deleuze schreef enkele studies over grote filosofen (Kant, Spinoza, Nietzsche). Werken: Empirisme et subjectivité (1953), Différence et répétition (1968), (met F.Guattari) Anti-Oedipe. Capitalisme et schizophrénie (1972), (met F.Guattari) Kafka. Pour une littérature mineure (1975), (met C.Parnet) Dialogues (1977), (met M.Foucault) Nietzsche als genealoog en als nomade (1981; opstel in Ned. vert).
