eigenlijk: Fela Ransome Kuti, Nigeriaans zanger en orkestleider, *15.10.1938 Yorubadistrict. Kuti studeerde van 1958-63 muziek te Londen.
Tevens leidde hij er de groep Koola Lobitos; deze bracht een Afrikaanse vorm van jazz (highlife) ten gehore. Na zijn studie keerde Kuti terug naar Nigeria, waar hij deze muziek bleef uitvoeren. Vanaf 1968 werd zijn spel, zoals dat te horen viel in zijn club de Afro Spot, beïnvloed door de muziek van de Amerikaanse soulzanger James Brown. Tijdens een tournee in de VS (1969) kwam hij in aanraking met de Black Panthers, de actiegroep van de Black Power. Dit contact bleek bepalend te zijn voor zowel zijn muzikale als zijn maatschappelijke ontwikkeling. Hij veranderde de naam van zijn groep in Africa ’70 en integreerde meer Afrikaanse elementen in zijn muziek dan voorheen het geval was. Na zijn terugkeer in Nigeria stimuleerde hij de panafrikaanse gedachte, waardoor hij in conflict kwam met de regering. Zijn problemen met de overheid bereikten in 1977 een dieptepunt, toen zijn woongemeenschap werd verwoest en mensen die daar leefden werden vermoord. In 1981 trad Kuti voor het eerst op in Nederland, samen met zijn orkest (waarvan in datzelfde jaar de naam in Egypt 80 werd veranderd) en zijn dansgroep African Queen, waarin zijn vele (ca. 25) vrouwen optraden. Ieder concert en elke plaat beschouwde hij als een politieke manifestatie. Langspeelplaten: Fela’s Londen scene (1970), Open and close (1971), Fela Ransome Kuti Africa '70 (1971), Shakara (1972), Gentleman (1973), Alagbon Close (1974), Upside down (1976), Fear not for man (1977), Shuffering and smiling (1978), V.I.P. vagabonds in power (1079), Black president (1981), Original sufferhead (1981).
