Belg. schilder en schrijver, *12.12.1922 Tervuren, ✝ 20.8.1979 Buizingen. Het contact dat Dotremont had met beeldende kunstenaars en schrijvers was zeer belangrijk voor zijn artistieke vorming.
Hij was in 1947 medeoprichter van de groep Le Surréalisme Révolutionnaire. In 1948 was hij medeoprichter van de groep Cobra en werd hij hoofdredacteur van Cobra, Revue Internationale de l’Art Experimental. Hij maakte o.a. combinaties van gedichten en tekeningen, die hij peintures-mots noemde (sinds 1948) en spontaan, met het penseel schilderde, aan Chinese of Arabische schrifttekens herinnerende logogrammes (sinds 1962), waarmee hij een inval of stemming in beeld bracht. Zowel de peintures-mots als de logogrammen kunnen worden beschouwd als uitingen van de → informele kunst. In Lapland grifte Dotremont teksten in het ijs (logoglacés; sinds 1963). Hij liep daarmee vooruit op de → land-art.
Werken: Ancienne éternité (1940), Le suractuel (1946), La pierre et Toreiller (1955), Vues, Laponie (1957), La reine des murs (1960), Quelques observations (1966), 10 Rue de la Paille (1968), Les transformes (1972), Logbook (1974), J’écris, donc je crée (1977). LITT. M.Loreau, Dotremont/logogrammes (1975); A.Balie, Logogramer (1976); M.Butor, Dotremont et ses écritures (1978); C.Morgat en J.Noiret, Des logogrammes (1978).
