(Druk-yul), koninkrijk in de oostelijke Himalaja, 47000 km2, 1330000 inw. Hoofdstad: Thimbu.
POLITIEK
Bhutan werd na zijn toelating tot de VN in 1971 niet meer door India bestuurd. In 1976 werd de grondwet gewijzigd. Sindsdien moet de koning zich elke drie jaar onderwerpen aan een vertrouwensvotum van de nationale adviesraad, de Tsongdu.
In 1980 ontstonden er moeilijkheden met India omdat Bhutan de vele duizenden Tibetaanse vluchtelingen wilde uitwijzen, tenzij zij de nationaliteit van Bhutan wilden aannemen. In juli 1980 werd deze moeilijkheid opgelost doordat de Tibetanen massaal het staatsburgerschap aannamen. Als onderdeel van het na een jaar uitstel in 1982 in werking getreden vijfde vijfjarenplan vindt een decentralisatie en modernisering van het bestuur plaats, die tot doel heeft de rol van de bureaucratie terug te dringen. In 1982 stelde koning Jigme Singhi Wangchuk voor grotere bevoegdheden te verlenen aan de Koninklijke Adviserende Raad. Deze raad bestaat uit vijf gekozen leden, twee vertegenwoordigers van godsdienstige gemeenschappen en een door de regering benoemd lid. De raad had voorheen een adviserende taak, maar heeft thans ook een controlerende. Niet alleen de regering, maar ook de koning kwam daardoor onder het toezicht van deze raad te staan.
In april 1984 begonnen onderhandelingen met China ter vastlegging van de gemeenschappelijke grens. Dit was het eerste officiële contact tussen de landen sinds de bezetting van Tibet door China in 1959.
Litt. G.N.Mehra, Bhutan: land of the peaceful dragon (1974); L.E.Rose, The politics of Bhutan (1977); N.Rustomji, Bhutan: the Dragon Kingdom in crisis (1978).
