Principe waarbij ervan wordt uitgegaan dat aan de afnemer van overheidsdiensten dat deel van de kosten in rekening moet worden gebracht, dat overeenkomt met het genot dat deze gebruiker van die diensten heeft (‘de gebruiker betaalt’). Voor collectieve goederen heeft dit tot gevolg dat het individuele of groepsgebruik van deze goederen aan de afnemer moet worden toegerekend. Voorbeelden hiervan zijn het voorgestelde rekeningrijden op autosnelwegen in de randstad en het betalen voor sommige politiediensten.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk