(face-validiteit)
De mate waarin de items in een multiple-itemschaal gezamenlijk alle aspecten van het te meten construct dekken. Een test om de rekenvaardigheid van paboleerlingen te meten waarin geen opgaven met breuken voorkomen, is bijvoorbeeld niet inhoudsvalide. Inhoudsvaliditeit wordt soms face-validiteit genoemd, omdat subjectief (op het oog) beoordeeld wordt of de inhoud van een item past bij het construct.
