Woordenboek van Neologismen

Marc de Coster (1999)

Gepubliceerd op 20-06-2017

Serendipiteit

betekenis & definitie

Serendipiteit - (Eng. serendipity), het talent om toevallige ontdekkingen te doen. Het woord werd in 1754 bedacht door de Engelse auteur Horace Walpole, naar de titel van een Perzisch sprookje, De drie prinsen van Serendip. De hoofdfiguren deden steeds toevallige ontdekkingen. Rond 1930 introduceerde een hoogleraar fysiologie aan de Harvard Universiteit het woord in de wetenschap. In Nederland werd serendipiteit vooral onder de aandacht gebracht door de Groningse wetenschapper Pek van Andel.

Hoewel Van Andel serendipiteit als een gave bestempelt, gelooft hij dat wie het ook maar enigszins in zich heeft, zich kan bekwamen in het gevoel voor het onverwachte en ongevraagde. Elsevier, 14-09-96

In mijn verzameling van honderd authentieke gevallen van serendipiteit ontdekte ik twintig manieren waarop ongezochte vondsten opdoken, maar er bleek wel degelijk een onvermoede orde in deze chaos te zitten. Psychologie, december 1996

Theoretisch is het denkbaar, de speelgoedindustrie wemelt van de creatieve gekken die over de hele wereld met ideeën leuren, en op die manier kan een idee vanuit een Nederlands boek op de directietafel van een Japanse speelgoedfabriek terechtkomen. Niet dat de auteurs zoiets vermoeden, die zien het gewoon als een geval van in de lucht hangen en op meerdere plaatsen tegelijk naar beneden komen. Van ‘serendipiteit’, zoals dat heet. HP/De Tijd, 20-06-97

Bijwerkingen blijken zelden het uitgangspunt te zijn voor de ontwikkeling van een nieuw medicijn. En wanneer dat wel het geval is, spreekt men van serendipiteit. Elsevier, 14-03-98