(1891-1962) VI. schrijver. Studeerde Germaanse filologie, promoveerde in 1926, was
werkzaam als leraar. P. accepteerde tijdens WO II een hoge ambtelijke functie en werd hiervoor in 1945 tot vijf jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zijn - neoromantisch - proza valt in twee delen uiteen: enerzijds is er krachtig episch werk, met als vertegenwoordigers Blauwbaard 1931 en De soldaat Johan 1939; anderzijds schreef hij gevoelig en verfijnd werk als Hans van Malmédy 1935 en Monsieur Hawarden 1937 (verfilmd in 1968). Overig werk o.a. Mensen achter den dijk 1949 (autobiografisch). Aanvaard het leven 1956 en Elisabeth 1961. P. schreef ook biografieën, o.a. van Stijn Streuvels.
