Larrey, isaac de

betekenis & definitie

LARREY (Isaac de), uiteen edel Normandisch Hugenoten-geslacht, geb. te Montivilliers (Normandië) 7 Sept. 1638 (25 Jan. 1639 volgens den Dict de la Noblesse), overl. te Berlijn 17 Maart 1719, oudste der3 zoons van Jacques L. en Sara Miffant, studeerde in de rechten aan de hoogeschool te Caen en elders, en vestigde zich daarna als advocaat te Montivilliers. In 1660 huwde hij Anne Eudes.