Hoogeveen, henricus

betekenis & definitie

HOOGEVEEN (Henricus), classiek philoloog, achtereenvolgens rector der Latijnsche scholen te Woerden (1733), Kuilenburg (1739), Breda (1745), Dordrecht (1761) en Delft (1764), in welke stad hij in 1791 op bijna 80-jarigen leeftijd stierf. Hij was geb. te Leiden, uit het huwelijk van Johannes H. en Maria Frey; bezocht in deze stad eerst de Latijnsche, vervolgens de hoogeschool en werd reeds op 20-jarigen leeftijd tot conrector te Gorinchem benoemd.