(Imitatie), herhaling van een motief op dezelfde of een andere toontrap in andere stemmen, zeer in gebruik bij contrapuntische muziek (canon of fuga) en als zoodanig een onontbeerlijk compositiemiddel. De belangrijkste soorten van N. zijn: 1) in parallelle beweging; 2) in tegenbeweging (omkeering); 3) in vergrooting (augmentatie; 4) in verkleining (diminutie) en combinaties van deze soorten.
Maar ook in de vrije compositievormen spelen de N.'s een belangrijke rol in de phrase- en periode-vorming. Tot de ontaardingen der N. rekent men de dilettantische en fabriekmatige „Schusterfleck" (zie daar) en allerlei canonische „Spielereien" van de contrapuntische kunstenaars der 15de en 16de eeuw.
