1. éénstemmig gezang, met name de repertoires uit de oudheid, het Gregoriaans, de gezangen der troubadours, trouvères, minne- en meesterzangers;
2. de harmonisch begeleide eenstemmigheid, waarbij alle expressie in één stem, gewoonlijk de bovenstem, gelegd is, terwijl de andere stemmen tot akkoorden samengetrokken zijn. welke als regel instrumentaal uitgevoerd worden. Dateert van het eind van de 16de eeuw bij de Camerata en vormt een der karakteristieke bestanddelen van de opkomende opera.
