De voorm. R.K. St.-Johannes de Doperkerk of ‘Havenkerk’ (Lange Haven 72) is een forse driebeukige hallenkerk voorzien van een houten klokkentoren en een zuilenportiek met gekoppelde dorische zuilen. Deze neoclassicistische kerk verrees in 1822-'24 naar plannen van A. Tollus. Inwendig hebben de zijbeuken ionische muurzuilen en houten kruisgewelven; in de hoofdbeuk rust een houten tongewelf op ionische zuilen. De kerk bevat een rijke neobarokke inventaris. De zijaltaren (1839) hebben altaarstukken van A. van Ysendijck, die ook de kruiswegstaties schilderde. De biechtstoelen (1849) zijn vervaardigd door J.Th. Stracké (ontwerp W. Thijssen), de preekstoel (1852) door C. Geerts en het hoofdaltaar (1867) door de Antwerpse beeldhouwer J. Ducaju (ontwerp F. Durlet). Verder bevat de kerk een Maarschalkerweerd-orgel (1875). De gebrandschilderde ramen - inclusief het Liduïna-raam (1875-'76) - zijn van J.B.F. Capronnier. Deze in 1967 gesloten kerk is in 1973-'76 gerestaureerd na aankoop door de evangelist J. Maasbach.
Monumenten in Nederland: Zuid-Holland
Ronald Stenvert, Chris Kolman, Saskia van Ginkel-Meester, Elisabeth Stades-Vischer, Sabine Broekhoven en Ronald Rommes (2004)
