De (Herv.) Oude of Martinikerk (Herenstraat 77) is een kruiskerk met vijfzijdig gesloten koor. De ingebouwde 14de-eeuwse toren heeft onder de huidige leibedekking van de naaldspits de oude bakstenen spits nog deels behouden.
In de toren hangt een door Johannes Maritz gegoten klok (1781). Het laat-gotische koor kwam eind 15de eeuw tot stand, waarna rond 1511 het schip en transept volgden.
Het transept en de kapellen aan weerszijden van het schip hebben topgevels met grote rondboogvensters (hallentype). Aan de zuidzijde bevindt zich een hardstenen portaal met bovenliggende consistoriekamer (circa 1750), uitgevoerd in Lodewijk XIV-stijl en later voorzien van deuren in Lodewijk XVI-stijl.
Het snijraam verlicht de consistoriekamer. Aan de oostzijde van het zuidtransept werden een grafkapel (1705) en sacristie gebouwd (beide eind 18de eeuw gemoderniseerd).
Bij de kerkrestauratie in 1964-'67 is de toreningang gereconstrueerd. Tot de inventaris behoren een maniëristische preekstoel (begin 17de eeuw; lezenaar 1641), een herenbank (circa 1720) en een door C.J.F.
Witte gebouwd orgel (1878); verder een epitaaf (1695) voor Joannes Wierts en in het portaal een gedenkteken voor Seneca Ingerssen baron van Geltingen († 1786). Het ommuurde kerkhof telt enkele oude grafstenen.
Vóór de kerk staat het gemeentecentrum ‘De Voorhof’ (circa 1920, H. van der Kloot Meijburg).
