Monumenten in Nederland: Zuid-Holland

Ronald Stenvert, Chris Kolman, Saskia van Ginkel-Meester, Elisabeth Stades-Vischer, Sabine Broekhoven en Ronald Rommes (2004)

Gepubliceerd op 02-01-2020

De Herv. kerk in Wateringen

betekenis & definitie

De Herv. kerk (Plein 5), oorspronkelijk gewijd aan St. Johannes de Doper, is een pseudo-basilicale driebeukige kerk met een ingebouwde toren van twee geledingen met achtkantige spits.

De toren verrees rond 1350 tegen een in 1258 gestichte kapel, die midden 15de eeuw werd vervangen door een driebeukig gotisch schip met doopkapel. In 1532 bereikte de kerk haar grootste omvang.

De toren werd verhoogd in 1715 en rond 1800 heeft men het onderste deel beklampt. De toren bevat een cachot op de verdieping en verder een door Johan Swijs gegoten klok (1688).

Koor en transept van de kerk werden in 1819 gesloopt en vervangen door een sobere driezijdige sluiting. In 1936 heeft men ook de zuilen en scheibogen in het schip gesloopt.

Het gebouw is in 1978-'79 gerestaureerd. De forse preekstoel in zware classicistische vormen (1646), gemaakt door Dircks de Milde en Pieter Roman, is afkomstig van het huis Honselaarsdijk en staat sinds 1758 in deze kerk.

Tot de inventaris behoren verder spreukborden (1616, 1653), een tiengebodenbord (1824) en een door de firma Bätz & Co. gebouwd orgel (1874). Aan de zuidzijde buiten de kerk liggen grafzerken voor Hendrick Casimir Issack († 1690) en G. de Jong († 1843).

< >