(Langbroekerdijk A 22-28) is een wit gepleisterd, kasteelachtig landhuis in neogotische stijl, dat in zijn huidige vorm dateert uit ongeveer 1860. Constantijn Theodoor baron van Lynden liet toen een uit het derde kwart van de 18de eeuw daterend fors, vierkant en torenvormig landhuis uitbreiden met een woonvleugel.
Architect S.A. van Lunteren maakte het ontwerp. De vierkante toren kreeg een ingesnoerd tentdak en arkeltorentjes op de hoeken; de nieuwe langgerekte woonvleugel voorzag men van achtkantige hoektorens. Door details als gekanteelde borstweringen, uitgekraagde spitsboogfriezen, tudor- en keperbogen moest het geheel middeleeuws aandoen. De toren was overigens een opvolger van een omgracht kasteelcomplex. Op het terrein staan een poorthek, een portierswoning, een oranjerie en een koetshuis; alle in tudorstijl, wit gepleisterd en eveneens ongeveer uit 1860. Rond het huis ligt een door Van Lunteren in die tijd veranderd vroeglandschappelijk park. Voor de aanleg daarvan heeft men zelfs de Langbroekerdijk iets verlegd.
