De Grebbesluis was de hoofdinlaat voor de inundaties van de Grebbelinie. Ter verdediging van die sluis legde men aan de zuid- en oostrand van de Grebbeberg verdedigingswerken aan.
Aan de weg naar Wageningen kwam in 1743 een hoornwerk te liggen (gewijzigd in 1785 en 1792-'93), in 1785 gevolgd door bastions in de uiterwaarden van de Nederrijn, de Rijnbatterij en de Bergbatterij. Deze laatste bestonden uit langgerekte borstweringen met geschutsemplacementen. Van deze 18de-eeuwse werken zijn nog resten bewaard gebleven. De Grebbelinie werd in 1926 grotendeels opgeheven, maar in 1939-'40 toch weer in staat van verdediging gebracht. Tijdens de meidagen van 1940 speelde de linie als geheel een bescheiden militaire rol. Op en om de Grebbeberg is toen echter wel fel strijd geleverd. Op het hoogste punt van de Grebbeberg zijn nog restanten te vinden van een walburcht met dubbele droge gracht uit de 11de eeuw.
