Het voorm. R.K. St.-Josefziekenhuis (Nieuwstraat 41) is een neorenaissancistisch gebouw met neogotische details op complexe plattegrond. Naast een 18de-eeuwse schuilkerk, die in 1856 werd verbouwd, ontstond in 1857 een bewaar- en naaischool van de Tilburgse Zusters van Liefde. Door een gift van mejuffrouw A.J. Zuythoff kon in 1874 een katholiek ziekenhuis gesticht worden.
Aan de Bruynssteeg verrees daartoe al in 1873 naar plannen van G. te Riele een zusterhuis annex kapel. Eveneens naar zijn plan verrees in 1880 op de hoek van de Bruynssteeg met de Tibbensteeg een zijvleugel met een ‘Hanze’-topgevel voorzien van pinakels. In 1888 volgde een verdere uitbreiding en in 1896 verrees dankzij een legaat van A.L. van der Lande een nieuwe vleugel aan de Nieuwstraat, naar plannen van W. te Riele. Aan de binnenplaatszijde van deze vleugel bevindt zich een dubbele galerij. Het beeld van St. Jozef onder baldakijn en het reliëf op de hoek, van Christus en de maanzieke jongeling (Matth. 17:15), zijn waarschijnlijk van de hand van J. Custers. Het traptorentje en een deel van de vleugel aan de Nieuwstraat werden in 1915 verhoogd naar plannen van A.H. Feberwee ten behoeve van de bouw van een röntgenkamer. Delen van de oorspronkelijke afwerking van het interieur zijn bewaard, zoals betegelde vloeren, fragmenten van wandbeschilderingen en de plafonds bestaande uit versierde gewapend-cementplaten. Het pand heeft een monumentale entree, waarvan het trappenhuis alle verdiepingen doorsnijdt en wordt gedekt door een beschilderd houten gewelf met centraal een gebrandschilderd lichtraam. In 1924 werd Nieuwstraat 51 verbouwd tot zusterhuis naar ontwerp van M.A. Roebbers. In 1956 vertrok men naar een nieuw ziekenhuis, waarna de kapel van het zusterhuis uit 1873 in 1969 werd gesloopt; de ziekenhuiskapel is sinds 1984 in gebruik bij de orthodoxe parochie van de H.H. Eersttronende Apostelen Petrus en Paulus.
