De R.K. kerk St.-Jan de Doper (Kerkstraat 4) is een driebeukige basiliek, gebouwd kort nadat het dorp in 1437 een zelfstandige parochie werd.
Het vijfzijdige koor dateert uit 1467-'82 en ook het middenschip is gedeeltelijk nog 15de-eeuws. In 1853-'55 werd de kerk naar plannen van H.J. van Tulder vergroot en naar westen verlengd; er kwam een nieuwe, rijzige en rijk gedecoreerde neogotische westtoren. Het interieur heeft grotendeels in stucwerk op latten uitgevoerde kruisribgewelven en is als zodanig een goed voorbeeld van de zogeheten stucadoorsgotiek. De interieurbeschildering dateert uit 1869. Het hoofdaltaar werd in 1901-'02 gemaakt door H. van der Geld, evenals de preekstoel, waarvan alleen de kuip resteert. Het orgel uit 1832-'33, gebouwd door F.C. Smits, is gevat in een rijk gesneden orgelkast en werd in 1876 vergroot door de gebroeders Gradussen. Op het kerkhof staat een calvarieberg met piëta, ongeveer uit 1900, vervaardigd door J.A. Oor en Zn. Er zijn diverse graven van pastoors en fabrikanten, onder meer die van de fabrikantenfamilie Prinzen.
