De Herv. kerk (Kerkplein 7) is een driebeukig neoclassicistisch of neo-Grec gebouw uit 1832, vermoedelijk gebouwd naar ontwerp van P. Huijsers.
De gepleisterde voorgevel heeft het aanzien van een tempelfront met dorische halfzuilen en een fronton met trigliefenlijst. Het daarboven oprijzende torengedeelte bestaat uit een vierkant met op de hoeken dubbele pilasters (de voluten van de oorspronkelijk ionische kapitelen zijn verdwenen) en een bekroning, gevormd door zes corinthische zuiltjes met een koepeldak waarop een kleine naaldspits is geplaatst. In de toren hangen twee in 1794 door J.P. Huaert gegoten klokken.
Het wit gepleisterde interieur is voorzien van een tongewelf en graatgewelven van stucwerk, respectievelijk boven de middenbeuk en de zijbeuken. De gewelven rusten op toscaanse zuilen en pilasters. De kerk bevat een klein orgel (tweede helft 17de eeuw; met latere toevoegingen) en een eikenhouten kansel (tweede helft 18de eeuw) met koperen lessenaar (1693). De kerk is gerestaureerd in 1963. Vóór het gebouw staat een 18de-eeuws toegangshek tussen vier, met vazen bekroonde, hardstenen pijlers.
