Gepubliceerd op 10-10-2017

De R.K.O.L.-Vrouwekapel in Sint Odiliënberg

betekenis & definitie

De R.K.O.L.-Vrouwekapel (Kerkplein 12), tot 1680 in gebruik als parochiekerk, is een éénbeukige kerk met een in mergelsteen uitgevoerde aanbouw aan de oostzijde. De vermoedelijk in de 11de eeuw ontstane kerk werd later aan de noordzijde vergroot met een (verdwenen) zijbeuk. Het benedendeel van de in keien en blokken Kunradersteen opgetrokken noordgevel bevat drie rondbogen op vierkante pijlers. In 1631 heeft men het kerkje hersteld. Bij de restauratie in de 19de eeuw werd de aanbouw aan de oostzijde vernieuwd of toegevoegd. Het herstel van de oorlogsschade volgde in 1949 (jaartalankers). Tot de inventaris behoren een romaans hardstenen doopvont (circa 1100), een houten madonna als ‘Sedes Sapientiae’ (tweede helft 13de eeuw), voorts twee kopieën van 12de-eeuwse zandstenen reliëffiguren, voorstellende de H.H. Johannes en Jacobus. Het kerkhof rondom de basiliek en de kapel is een etagebegraafplaats, waarop zich onder andere de graven bevinden van M.C.C. de Leissegues († 1879), burgemeester H.H. Timmermans († 1894), en glazenier J. Nicolas († 1972). De pastorie (Kerkplein 11) werd in 1890 gebouwd ter vervanging van de als klooster in gebruik genomen oude pastorie.