De R.K.H. Hartkerk of Koepelkerk (Heerderweg 1) is een overkoepelde achtzijdige centraalbouw met aangebouwde kapellen, koor en entreepartij. De bouw voltrok zich in drie fasen. De centraalbouw kwam in 1921-'22 tot stand, de doopkapel en het zangkoor volgden in 1929, de entreepartij en de Gerarduskapel in 1953. Het oorspronkelijke ontwerp in rationalistische vormen van A.J.N. Boosten en J. Ritzen was geïnspireerd door Berlages ontwerp voor het ‘Pantheon der Menschheid’ (1915). In de uitwerking vertoont de kerk sober expressionistische trekken. De laatste bouwfase werd uitgevoerd onder leiding van Th. Boosten en J. Witteveen. Voor de betonconstructie van de dubbele koepel, die rust op acht schuin geplaatste zuilen, was H. Huydts verantwoordelijk. De gevels zijn bekleed met Kunradersteen en mergel op een plint van basaltlava, het koepeldak is met koper gedekt. De twee geplande torens zijn niet gerealiseerd. Verder zijn er van de beoogde gevelbeelden slechts enkele - veel later - vervaardigd door P. Killaars en C. van de Berg (1961-'62). Het interieur is bekleed met verschillende marmersoorten.
Diverse kunstenaars hebben van de jaren veertig tot de jaren zestig bijgedragen aan de inrichting en decoratie. Tot de inventaris behoren onder meer een hoofdaltaar en een Maria-altaar naar ontwerp van A.J.N. Boosten.
