De R.K. St.-Dionysiuskerk (Pastoor Pinckersstraat 3) is een zaalkerk met lager middendeel en een toren van drie geledingen met ingesnoerde spits. Rond 1100 verrees hier een eerste stenen kerk met recht gesloten koor. Het nog bestaande romaanse koor werd opgetrokken uit maaskeien en heeft op de hoeken kolenzandsteenblokken. Opmerkelijk zijn de banden aan de oostzijde, waarin ronde bakstenen tegels uit een Romeins hypocaustum zijn verwerkt. Door de schurende werking van de Maas stortte de romaanse toren in. Aan de oostzijde - tegen het romaanse koor - verrees in 1515 de huidige laat-gotische bakstenen toren. In de toren hangt een klok uit 1622. Op enkele muurresten na, werd het oude schip in 1916-'17 vervangen door een nieuw schipdeel met aangebouwde koorpartij, voorzien van kinderkapel, sacristie en crypte. Deze neoromaanse bouw naar plannen van P.J.H. Cuypers werd met veldkeien bekleed. Twee nog overgebleven laat-13de-eeuwse achtdelige, vroeggotische ribgewelven in het oude schipdeel werden vernieuwd. Het romaanse koor heeft men toen tevens als schip in gebruik genomen. De kerk bevat een vierkant romaans hardstenen doopvont (12de eeuw). De hoofd- en zijaltaren dateren uit circa 1918, evenals de schilderingen in de kinderkapel door H. Willebeek Le Mair. De gebrandschilderde ramen zijn van J. Nicolas (koor) en H. Levigne (schip).
Het kerkhof rondom de kerk is uitgevoerd als een etagebegraafplaats met enkele 17de-19de-eeuwse grafkruisen en een exemplaar uit 1558.
