De R.K. kerk St. Jacobus de Meerdere (Jacobusstraat 14) is een eenbeukige kerk met recht gesloten koor en een terzijde staande toren van vier geledingen. Tegen een rond 1300 gebouwde romaanse mergelstenen toren verrees in 1839 een nieuwe, sobere neoclassicistische kerk. Het koor werd in 1925-'26 uitgebreid met zijkapellen naar plannen van J.Th.J. Cuypers, die ook de toren met een geleding liet verhogen. De toren werd in 1944 opgeblazen. De schade aan de kerk werd in 1946 hersteld en de toren heeft men in 1955 in oude staat herbouwd naar plannen van J. Franssen. In de toren hangt een door Pierre Michelin en Josef Plumere gegoten klok (1667). Tot de inventaris behoren enkele 16de-eeuwse beelden, waaronder een Piëta en een St.-Rochusbeeld uit het atelier van de meester van Elsloo, en een preekstoel (circa 1840).
Op het kerkhof bevindt zich een grafkruis van pastoor A. de Weyer († 1824). De voorm. pastorie (Jacobusstraat 15) is een tweelaags middenganghuis uit circa 1840.
