Wierdedorp met radiale structuur, ontstaan op een kwelderwal. De bewonings-geschiedenis gaat mogelijk terug tot de 7de of 6de eeuw voor Christus.
Het dorp wordt voor het eerst genoemd in 1246. Het verloop van de oudste 11de-eeuwse dijk in de Fivelboezem is in Spijk nog herkenbaar aan het huidige tracé van de Grote- en Kleine Dijkstraat.
Zowel in 1686 als in 1717 werd met uitzondering van de kerk nagenoeg alle bebouwing door stormvloeden verwoest. Het radiale karakter van het wierdedorp is gaaf bewaard gebleven met een dubbele ringweg en ringgracht rond het centraal gelegen kerkterrein.
In het begin van de 20ste eeuw is de bebouwing uitgebreid en verdicht langs de uitvalswegen, zoals de Noordelijke- en de Zuidelijke Hoofdweg. Spijk is een beschermd dorpsgezicht.
