Wierdedorp, ontstaan in 1192 toen hier de aan St.-Bernardus gewijde cisterciënzerabdij Aduard werd gesticht. Tussen 1230 en 1262 verrees de abdijkerk.
In de late middeleeuwen groeide de abdij uit tot een groot ommuurd en omgracht kloostercomplex met ongeveer 25 stenen gebouwen. In 1580 werd de abdij door oorlogsgeweld verwoest, waarna alleen de ziekenzaal werd herbouwd (Herv. kerk).
Het grootste deel van het kloosterterrein was in de 17de en 18de eeuw in gebruik als park bij het Huis te Aduard, dat in 1815 werd gesloopt. Tot aan het begin van de 20ste eeuw bestond het dorp voornamelijk uit een lintbebouwing langs de Burg.Seinenstraat en de haven (nu Hofstraat); er was een bebouwingsconcentratie rond de Kaakheem, waar tot omstreeks 1960 de haven eindigde. Het dorp is na de Tweede Wereldoorlog naar het oosten uitgebreid.
