Ten noorden van het huidige station werd na de opening van de lijn Nijmegen-Arnhem in 1879 een noodstation opgetrokken in vakwerkbouw. Na de voltooiing van het grote station in 1894 kocht H.T.
Wiegerink het houten bouwsel en verplaatste het naar de huidige plek (Ooyse Sluispad 2) om te dienen als machinefabriek.Het langgerekte gebouw heeft een op korbelen overstekend zadeldak en kopse gevels voorzien van windveren en makelaar. Het rijk uitgevoerde neorenaissance-station uit 1892-'94, naar ontwerp van C.H. Peters, werd grotendeels vernield bij het bombardement van 22 februari 1944. Het huidige station (Stationsplein 6) is in 1953-'54 tot stand gekomen naar een op Italiaanse voorbeelden geïnspireerd ontwerp van S. van Ravesteyn. Het lange, lage gebouw wordt in het midden geaccentueerd door een zware, vierkante toren. Een rondbooggalerij sluit het stationsplein aan de zuidzijde af.
Het figuratieve beeldhouwwerk is van J. Uiterwaal. De ingang van het station en de hal zijn ingrijpend verbouwd in 1993. Van het vooroorlogse station resteren een deel van de achtergevel, de dienstgebouwtjes op de perrons en de gietijzeren perronoverkapping (circa 1894).
