(St.-Stevenskerkhof 2) is in 1544-'45 gebouwd onder leiding van Herman van Herengrave in een combinatie van gotische en vroeg-renaissancistische vormen. De kelder met tongewelf is ouder, mogelijk 14de-eeuws.
De voorgevel van het langgerekte, dwarse gebouw wordt geleed door korfboognissen met driepastracering (begane grond), banderolles (verdieping) en door natuurstenen friezen. Het fries boven de begane grond bevat een Latijnse spreuk betreffende de Tien Geboden.Boven de ingang bevindt zich het stadswapen, geflankeerd door de vier kerkvaders. Tussen de verdiepingsvensters staan apostelbeelden op gebeeldhouwde consoles. Het oorspronkelijke beeldhouwwerk was van de meesters Peter van Utrecht, Hendrick Cornelisz en Wylhelm. De meeste sculpturale onderdelen zijn echter door G. Roverso vernieuwd bij de restauratie in 1954-'66, onder leiding van J.G. Deur.
Het rond 1975 gerestaureerde interieur bevat samengestelde balklagen, een kap met tussenbalkjukken, een gereconstrueerde vakwerkwand en een 18de-eeuwse schouw. De Latijnse School werd in 1842 omgezet in een gymnasium. Het gebouw diende als zodanig tot de opening van het Stedelijk Gymnasium aan de Kronenburgersingel in 1881; na diverse andere bestemmingen is het pand nu een architectenbureau.
