(Lieve Vrouweplein 13) is een laat-gotische driebeukige pseudobasiliek met driezijdig gesloten koor en een forse toren van drie geledingen met tentvormig dak. Het koor stamt van na een brand in 1367. De monumentale, met tufsteen beklede toren in Nederrijnse laat-gotiek verrees rond het midden van de 15de eeuw en werd kort voor 1458 voltooid. Mogelijk heeft Gisbert van Kranenburg bemoeienissen met het ontwerp gehad. Het huidige lage torendak is in 1846 aangebracht. Schip en zijbeuken kwamen rond 1493-'94 tot stand. Na de overgang van de kerk van hervormde in katholieke handen in 1953 is het gebouw in 1956-'62 gerestaureerd naar plannen van J.G. Deur en C. Pouderoyen.
Het interieur wordt gedekt door kruisribgewelven, die rusten op kolonetten met gebeeldhouwde kraagstenen. Alleen de gewelven van de noordbeuk zijn uit de bouwtijd, het koorgewelf dateert uit 1619 en de overige gewelven zijn bij de restauratie aangebracht. Tot de inventaris behoren vier laat-gotische apostelbeelden (eind 15de eeuw) en kruiswegstaties (circa 1840).
